Far Cry: New Dawn incelemesi

Her sene en az bir adet Far Cry ve Assassin’s Creed çıkarmazsa eli ayağı titremeye başlayan Ubisoft, Far Cry 5’ten yalnızca 10 ay sonra yeni bir Far Cry ile karşımıza çıkmayı başardı. Yeni bir oyun olduğunu iddia eden ancak nerelerde farklılaştığını ortaya koymakta zorlanan New Dawn’u yakından bir irdeleyelim bakalım.

Tıpkı Primal gibi, Far Cry: New Dawn da bir ara oyun aslında. Yani artık insanların Far Cry’ı o kadar karşı konulamaz bir heyecanla beklediğini düşünmek ki, beklerken oyalansınlar diye ara oyun çıkarmak. Şu ana kadar bu işi en iyi Far Cry 3: Blood Dragon ile kotarmışlardı. O da ana oyuna ihtiyaç duymadan, tek başına çalışabilen bir oyundu ancak kendini “eklenti paketinden” fazlası olarak konumlandırma ihtiyacı duymamıştı. Üstelik Far Cry 3 ile aynı motoru ve sistemi kullansa da, retro-fütüristik parodi yapısıyla taban tabana farklılaşmayı da başarmıştı. Primal da oldukça alakasız ve farklı bir dönemi ele aldığından makul görüldü oyuncular tarafından ama o da Far Cry 4 ile aynı haritayı kullanıyordu örneğin. New Dawn ise seride önceki oyunun hikayesini devam ettiren ilk yapım aslında. Bu anlamda merak uyandırıcı olsa da, aynı bölge, aynı harita, aynı mekanikler, aynı oyun motoru ve hemen hemen aynı oyun olması sebebiyle olumsuz yönde eleştirilmeyi hak ediyor ne yazık ki.