SUİKASTA KADIN ELİ DEĞDİ 2012 SENESİNİN EN İYİ OYUNLARINDAN BİRİ OLAN ASSASSIN’S CREED III’ün, PLAYSTATION VITA İÇİN ÖZEL OLARAK HAZIRLANMIŞ YAN OYUNU LIBERATION, BİZLERLE. HER NE KADAR BİR YAN OYUN OLSA DA ELİMİZDEKİ OYUN HALA BİR ASSASSIN’S CREED
Liberation’ı özel kılan en önemli özellik ana karakterinin seride ilk defa kadın olması. Aveline de Grampre, bütün estetiği ve güzelliği ile bu seriye bir kadın eli değmesi gerektiğinin canlı kanıtı adeta. Gönül isterdi ki bu özellikler arasına hikayesini de ekleyelim ancak Liberation, ilk Assassin’s Creed’in düştüğü hataya düşüyor ve karakter hikayesini geri plana atıyor. Zengin bir adam ve köle bir kadının çocuğu olduğunu bildiğimiz Aveline hakkında bundan daha derin bilgilere erişemiyoruz. Suikastçı olma süreci, aldığı eğitimler, intikam duygusunun içinde yeşerme aşamaları gibi bölümleri atlama kararı almış yapımcılar. Hal böyle olunca da, karakteriyle özdeşleşemediğimiz salt bir suikast oyunundan öteye gidemiyor maalesef Liberation. Ubisoft bizi; “bul, öldür, kaç” sistematiğinden fazlasına alıştırdıktan sonra bununla yetinmemiz pek mümkün değil.
BİLDİĞİMİZ GİBİ
Vita’nın kontrol mekaniği sayesinde Assassin’s Creed sistematiği son derece başarılı bir şekilde aktarılmış el konsoluna. Suikastlar hala son derece eğlenceli. Assassin’s Creed III ile aynı dönemde geçen oyun, New Orleans’ı merkez alıyor. Ancak ormanlık alan ve şehir atmosferi ağabeyini fazlasıyla andırıyor. Ağaçlar ve çatılar arasında geçen bu yolculuk size son derece tanıdık gelecek. Ancak oyunun neredeyse tamamı birilerini bulup öldürmek üzerine odaklandığından, eğlence de giderek azalan bir grafik olarak görülüyor. Yine de Liberation’ın ortaya koyduğu yenilikler de yok değil. Özellikle “Persona” sistemi ile kadın bir karakter kullanıyor olmanın bütün avantajlarından faydalanıyor oyun. Assassin, Slave ve Lady olarak üç Persona’dan oluşan bu sistemde kostüm değiştirerek farklı oyun tarzları arasında geçiş yapılabiliyor. Assassin Personası’nda daha güçlü olurken hedeflerimiz tarafından daha kolay tanınır hale geliyoruz. Slave Personası’nda ise silahlarımız olmuyor fakat izimizi kaybettirmek çok daha kolay bir hale geliyor. Son olarak Lady Personası ise kadınlığımızı kullandığımız, düşmanların ilgisini çekebildiğimiz bir özellik taşıyor. Assassin’s Creed III: Liberation, daha önce görmediğimiz pek bir şey sunmayı başaramıyor maalesef. PlayStation Vita’nın en ağır toplarından birisi olarak kabul edilebilir olsa da, serinin içinde unutulup gitmeye mahkum görünüyor. Eğer ki Assassin’s Creed serisinin azılı bir hayranı iseniz veya Vita’da oynayacak oyun bulamıyorsanız seve seve oynayabilirsiniz. Ancak beklentilerinizi yeni bir Assassin’s Creed seviyesinde tutarsanız hayal kırıklığı yaşamanız işten bile değil. Eğer ki Aveline’in hikayesi üzerine daha fazla düşülmüş olsaydı enfes bir oyun olabilirdi Liberation…
Sayfa: 1 2