Devil May Cry: Definitive Edition incelemesi

12 Nisan 2015 20:00

BİR DE YETMEZ ÜÇ TANE

Annemizden kalan Osiris ve babamızın yadigarı Arbiter dönüşümlerimiz sırasında kullandığımız silahlar. İkisinin de Rebellion’a göre artıları ve eksileri bulunuyor. Zaten üçünü dengeli bir şekilde kullanmaya başladığınızda neredeyse durdurulamaz oluyorsunuz. Osiris ve Arbiter’in düşmanı kendimize çekme ve bizi onlara götürme gibi yetenekleri de bulunuyor. Bu yetenekleri bazı noktalara tutunarak hızlı hareket etmek için de kullanabiliyoruz.

Kısacası, melek ve şeytan özellikleri sırf koyulmuş olmak için konulan özellikler olmamış. Açıkçası annesi Eva’yı durduk yere insandan melek haline getirselerdi biraz üzülürdük.

Hoş, her anne aslında melektir ya neyse. Tüm bu özellikler, yetenekler, silahlar birleştiğinde ortaya çıkan ise müthiş akıcı ve kusursuz bir aksiyon deneyimi oluyor. DmC kesinlikle son yılların en akıcı savaş sistemine sahip oyunu. İlk çıkan versiyonda buna limon sıkan iki durum vardı: düşmana kilitlenme özelliği olmaması ve kamera problemleri. Definitive Edition ile birlikte bu sorunların da çözülmesi tam anlamıyla rafine bir DmC elde edilmesini sağlamış.

Sayfa: 1 2 3 4 5 6

Paylaş