Death of the Outsider, pek çok yönü ile Dishonored 2’nin konsantre hale getirilmiş versiyonu aslında. Özelliklerinizin azaltılması ve oyun süresinin kısalmasının yanında, bu süreçte seri için son derece kritik birkaç unsur da budanmış. Bunlardan belki de en önemlisi; oyun dünyasına ve sonuna etki eden oynama şeklinizi değerlendiren Kaos Sistemi’nin kaldırılmış olması. Bildiğiniz üzere karşınıza çıkan düşmanları öldürmeyi seçer ve arkanızda bir kan gölü bırakarak ilerlerseniz, Dishonored dünyasında bunun sonuçları olur. Örneğin ikinci oyunda bu eyleminizin karşılığı çok daha fazla kan sineği ile mücadele etmek anlamına geliyordu ve elbette oyunun sonunu değiştiriyordu. Kaos Sistemi’nin kaldırılması oynanış tarafında oyuncuyu özgürleştirmekle birlikte, Dishonored’ı Dishonored yapan en önemli parçalardan birinin de kaybolmasına neden olmuş. Hiç kimseyi öldürmeden ilerlemenin verdiği o tarifsiz tat, burada canınızın istediğini yapabilmeye dönüşmüş. Evet yine istediğiniz takdirde kimseyi öldürmeden ilerleyebilirsiniz. Ancak işin sonunda bu çabanızın ödüllendirileceğini bilerek yapmakla, sırf tercih ettiğiniz için yapmak arasında büyük bir fark var. Bir diğer önemli değişiklik de, “Mana” barınızın artık kendiliğinden dolması. Süper yeteneklerinizi kullanabilme sıklığını belirleyen bu barın kendiliğinden dolması da zorluğu önemli oranda azaltmış. Kendi adımıza alınmış olan bu kararların Dishonored’ın ruhuna zarar verdiğini düşünmekteyiz.
Death of the Outsider, isminden ileri gelen hikayesiyle oyuncuya çok şey vadediyor aslında ancak bunun çok azını gerçekleştirebiliyor. Karnaca hala çok güzel bir şehir, oynanabilirlik bildiğimiz Dishonored zaten ancak vasat senaryo ve değiştirilen özellikler kaliteyi bir tık aşağı çekmiş ne yazık ki. Önceki oyunları sevenler bu oyunu da muhakkak ki çok sevecektir ancak bize soracak olursanız, ilk oyunun indirilebilir içerikleri bu oyundan çok daha iyi bir seviyedeydi. Üzerinde biraz daha zaman harcanabilirmiş sanki…