Parmaklarına kramplar sokan kombinasyonlar, divan edebiyatından şiir seçkileri kadar ezberlenmesi zor kombolardan baydınız mı? Dövüşürken gerçekten hissetmek istiyor musunuz? Fight Night çok uzun bir zaman önce türüne getirdiği yeniliklerle özellikle dövüş oyunlarındaki kontrol şekillerine bambaşka bir bakış açısı getirmişti. Amaçsızca (ya da bir amaç dahilinde fark etmez) tuşlara basmak yerine, dövüşçünün zayıf noktalarını anlamaya çalışmak, yorulup yorulmadığına dikkat etmek, en önemlisi gerçekten yumruk savuruyormuş gibi hissetmek, Fight Night’ın özellikleri arasındaydı. Özellikle bir dövüşçü yaratıp kariyerini oynamak gerçekten keyifliydi. Fight Night Round 4’te sevdiğimiz ne varsa Champion’da da var. Hem yenilenmiş hem de önemli ve son derece eğlenceli özellikler eklenmiş haliyle.
KAYBETMEDEN KAZANAMAZSIN
Oyunun en büyük artısı kontrol sistemi. Sadece analog tuşları kullanarak yumruk atıyorsunuz. Nasıl yapmışlar bilmiyorum ama zaten harika çalışan bu sistemi yine geliştirmeyi başarmışlar. Bu sporun içinde olan tüm kombinasyonları bir şekilde sadece iki çubuk ile çıkarabilmek inanılmaz keyifli ve gerçekçi. Ciddi anlamda yumruk attığınızı hissettiriyor size. Oyun sistemindeki en büyük yeniliklerden biri artık sürekli yumruk atıyor olmanızın hiçbir işe yaramıyor olması. Serinin önceki oyunlarında bir şekilde dayanıklılığı yüksek bir boksör seçip sürekli yumruk sallıyor olmak genellikle işe yarıyordu. Bu kez rakibinizin zayıf noktalarını ve açıklarını biraz daha dikkatle takip etmek durumundasınız. Bu sayede oyunun hem taktiksel yanı hem de yaşattığı heyecan artmış. Bir diğer önemli noktaysa ani nakavtların yaşanabilmesi. Yani, çok iyi gittiğiniz bir maçı ters bir yumrukla aniden kaybedebiliyorsunuz. Maç boyunca seçtiğiniz dövüşçünün, yorgunluk durumuna, ne kadar yaralandığına dikkat etmeniz gerek. Tüm bunlara dikkat ederek ve rakibinizin zayıf noktalarını çözerek oyunda başarılı olabilirsiniz. Ama maç sırasında yapacağınız küçük bir hata da müsabakayı dramatik bir şekilde kaybetmenize sebep olabilir. Bu tip ayrıntılar zaten iyi olan Fight Night’ı daha iyi bir hale getirmiş ve Champion’ı da serinin heyecan dozu en yüksek oyunu yapmış. Yine nasıl olup da başardıklarını anlamadığım bir durum daha var: Grafikler. Serinin grafikleri zaten muhteşemdi. Bu kez fotoğraf gerçekçiliğinde temiz grafikler ve daha da yumuşak animasyonlara şahit oluyoruz. Hani, oyun olduğunu bilmesek gerçek diye yutturabilirler bize. Dövüşçülerin de lokal olarak aldığı hasarlar o denli gerçekçi ki her yumruktan sonra açılan kaşları, patlayan dudakları ve gözleri gördükçe içiniz bir tuhaf oluyor. Bu aynı zamanda taktiksel esnekliğe de katkıda bulunan bir şey. Rakibinizin açılan moraran yerlerine çalıştıkça onu çok daha rahat bir şekilde indirebiliyorsunuz. Yine serinin eski oyunlarında olduğu gibi raunt aralarında dövüşçünüzü iyileştirmeye çalıştığınız mini oyunlar duruyor. Kısa süre içinde patlayan kaşa demir tutmak, gözü kremlemek gibi mini oyunlar işin içine daha da heyecan katıyor. Buraya kadar oyuna getirecek pek bir eleştiri bulamadım. Ancak hakem, maçlarda sürekli kameranın önüne geçiyor. Gerçekten sinir bozucu bir durum. Çıkarılacak bir yamayla bu durum düzeltilebilir mi bilemiyorum ancak acilen bir çözüm getirmeleri şart. Bu kadar ince düşünülmüş bir spor oyunun içinde kamera problemlerinin yaşanıyor olması gerçekten ilginç.
KEMERE GİDEN YOL
Champion’ın en güzel yanından şimdiye kadar bahsetmedim. Ve işte şimdi açıklıyorum: Oyunda bir de hikaye modu bulunuyor. Hayır, bu seçenek serinin daha önceki oyunlarında da bulunan Legacy modu değil. Karıştırmamak gerek. Legacy modu yine var. Sıfırdan bir boksör yaratıp onu dünya şampiyonu yapmaya çalışıyorsunuz. Düzenli antrenmanlar, maçlar derken, kendi yarattığınız karakteri en tepe noktaya ulaştırmaya çalışıyorsunuz. Legacy modundan uzun uzadıya bahsetmeye pek gerek yok. Zaten ilk Fight Night oyunundan beri olan bir seçenek bu. Bizim asıl odaklanmamız ve ayakta alkışlamamız gereken nokta, oyuna da adını veren hikaye seçeneği.
SÜRPRİZ… SÜRPRİZ…
Bir spor oyununda iyi yazılmış bir senaryo bulmak gerçekten çok ilginç bir durum. Rocky’i sever misiniz? O zaman bu oyuna kesinlikle bayılacaksınız. Kahramanımızın adı: Andre Bishop. O bir ağır sıklet dövüşçüsü. Hayatı pek de iyi gitmiyor. Hapishanede buluyor kendini. Ona en tepeye giden yolda eşlik edecek misiniz? Etmelisiniz. Zira bu ilk kez yaşanan bir tecrübe… Andre’nin hayal kırıklıkları, heyecanları, sıkıntıları ve başarılarına ortak olmak inanılmaz derecede keyifli bir durum. Boks filmlerini oldum olası sevmişimdir. Hele ki bunu oynayarak yaşıyor olmak müthiş bir his. Yapımcılar burada inanılmaz bir iş çıkarmışlar. Fikir harika, uygulanış harika… Bravo.
SERİNİN EN İYİSİ
Oyunla ilgili bir eksik daha buldum. Antrenman mini-oyunları çok keyifli değil. Bir de ne demiştik? Hakem kameranın önüne geçiyor. Bu kadar. Fight Night Champion’ı buradan rahatlıkla gelmiş geçmiş en iyi boks oyunu olarak ilan edebiliriz. Zaten iyi olan kontrol sisteminin daha da iyi bir hale gelmiş olması, zaten harika görünen grafiklerin daha da iyi görünüyor olması, zaten sıkı olan oyun dinamiklerinin daha da sıkılaştırılması Champion’ı klasikler arasında sokmaya yetiyor. Bir de üzerine harika bir fikrin, harika bir şekilde uygulanması olan tek kişilik senaryo da eklenince ortaya tadından yenmez bir oyun çıkıyor. Emeği geçenlerin ellerine sağlık.
► Detaylar ve puan tablosu sayfa 2‘de
