ÖLÜP ÖLÜP DİRİLMEK
Eğer ilk Hotline Miami’yi oynadıysanız bu oyunda nasıl bir şeyle karşılaşacağınızı az çok tahmin ediyorsunuzdur zaten (Oynamadıysanız da oynayın lütfen, durduğunuz hata!). Bol bol kan, dehşet, vahşet, yani ne ararsanız bulabileceğiniz bir oyun bu. Tabii bunları neden aradığınızı kendiniz de bir sorgulayın deriz. Kuş bakışı kameradan oynanan, retro grafiklere sahip enteresan bir oyun Hotline Miami.
Genel olarak yaptığınız şey bir kapıdan binaya girmek, içerideki herkesi öldürmek ve geri çıkmak. Oyunun sistemi bu kadar basit.
Kendisi ne kadar basit derseniz işte orada sessiz kalma hakkımızı kullanırız. Bu ay dergimizde okuyabileceğiniz Ori and The Blind Forest incelemesinde oyunun çok zor olduğundan bahsetmiştik. İşte o oyun, Hotline Miami’nin yanında saklambaç gibi kalır. Bu kadar sevilmiş ve üzerinde konuşulmuş olmasını sadece bu sebebe indirgemek istemiyoruz ancak oyunun zorluğu popüler olmasında gerçekten önemli bir faktör oldu.
HANGİMİZ NEREDEYİZ?
Bu oyunda sağlık paketleri, belli bir süre dinlenince enerji yenilenmesi veya bölüm içinde kayıt almak gibi şeyler yok. Kapıdan girdikten sonra kimse sizi vurmadan odayı temizlemek zorundasınız çünkü tek atışta ölmek gibi bir huyunuz var. Pek çokları bu oyunu oynamak için mazoşist olunması gerektiğini iddia etse de, biz keyif alıyor olmamızı acıdan duyduğumuz zevke bağlamak istemiyoruz. Evet oyun zor ama aynı zamanda doğru taktik ve beceriyle son derece akıcı bir şekilde ilerlemeyi de mümkün kılan bir yapısı var. Doğru zamanlama ve el-göz koordinasyonunu yakalamak kolay olmasa da, başarıldığında yağ gibi akan müthiş eğlenceli bir oyun Hotline Miami. Tabii tüm bunlar ilk oyun için geçerli olan şeyler, aslında önemli olan devam oyununda bu kusursuz dengenin korunup korunmadığı. İlk paragrafta bahsetmiş olduğumuz beklentileri karşılamak için yapımcı ekip bazı önemli değişikliklere gitme kararı almış.
Oyunun temel yapısı bozulmadan korunmuş olsa da, basit bir devam oyunu olmaması için çaba gösterildiği çok açık.
80’lerin tarzı, grafikler ve tepeden bakış açısı aynı şekilde karşımıza çıkan ögelerden. Fakat özellikle yönettiğimiz karakter anlamında büyük bir farklılık var. Hatırlarsanız ilk oyunda taktığı farklı maskelerle oynayış şekli değişen tek bir ana karaktere sahiptik. Hotline Miami 2 ise 10’un üzerinde oynanabilir karakter ile birlikte geliyor. Birbirinden tamamen farklı hikayeleri, motivasyonları ve amaçları olan bu karakterler, özellikle senaryonun aktarılma yöntemini tepeden tırnağa değiştiriyor. Kimisi ilk oyundan sonra, kimisi ise daha önce zaman dilimlerinde geçen bölümlerde yönettiğimiz bu karakterlerin kendi hikayelerini oynarken ana senaryonun anlatmak istediğini yakalamakta biraz güçlük çekiyoruz. “Bu kim? Diğeriyle bağlantısı ne? Az önce bambaşka bir yerde değil miydik?” soruları arasında geçen birkaç bölüm sonrası taşlar yavaş yavaş yerine oturuyor neyse ki ve büyük resmi daha net görebilmeye başlıyoruz.
