Little Nightmares incelemesi
NE ANLATTIĞIMIZI BİZ DE ANLAMADIK
Eğer oyunu oynayıp bitirdiyseniz, o servis edilen pişmemiş etin neye hizmet ettiğini çok iyi anlamışsınızdır diye tahmin ediyoruz. Yok eğer henüz oynamadıysanız, neyden bahsettiğimizi açıklayıp keyfinizi baltalamayı hiç istemeyiz. Yalnızca oynadıktan sonra bu satırları tekrardan hatırlamaya çalışın siz. Çünkü oyuna başladığınızda söylediğimiz her şey size anlamsız gelecek. Kontrolünüzde şirin mi şirin bir çocuk olacak ve atmosfer karanlık olsa da kendinizi tatlı görünen bir dünyanın içinde bulacaksınız. Ve tıpkı bizler gibi, oyun da size neler olduğunu anlatmak konusunda fazlasıyla ketum davranacak. Siz kimsiniz? İçinde bulunduğumuz yer de neresi? Neden bir anda yalnızca tek bir çakmakla daha da karanlık olan yerlere gitme ihtiyacı duyuyoruz? Bu arada sırada ortaya çıkan beyaz şapkalı küçük şeyler de ne? Ve neden bu uzun kollu adam beni yakalamak ve etimi kemiklerimden ayırmak istiyor? Bu soruların cevaplarına uzun bir süre ulaşamayacaksınız. Daha da kötüsü, oyun bittiğinde bu soruların bazıları hala cevapsız kalacak.
Little Nightmares, tıpkı Inside gibi anlatmak istediği şeyi tam anlamıyla açık etmeyen, oyuncuların noktaları kendi zihninde birleştirmesini bekleyen bir oyun. Bu formül Inside tarafında çok başarılı bir şekilde kullanılmıştı açıkçası. Evet finali ile size net bir açıklama yapmıyordu ancak yolculuğunuz boyunca her biri ayrı seviyelerde tatmin yaratan pek çok ihtimali değerlendirmenizi sağlayan sayısız done veriyordu. Ne yazık ki Little Nightmares bunu başaramıyor. Oyunu bitirdiğinizde neyin neden nasıl olduğunu anlamak için kendinizi zorluyorsunuz ve aklınıza gelen cevaplar hep yetersiz kalıyor. Kesinlikle rahatsız edici bir oyun deneyimi sunuyor evet, ancak bu süreçte birleştirmemizi sağlayacak noktaları sunmakta zayıf kalıyor.
