İYİYİ BİLE KÖTÜ YAPMAK
Tabii ki oyundaki her şey de kötü değil. Özellikle silahlı çatışma ve yakın dövüş mekanikleri oldukça başarılı işlenmiş. Görevleri isterseniz mermi kusarak, isterseniz de tamamen gizli ilerlemeyi tercih ederek tamamlayabildiğiniz için, bu iki sistemin de başarılı olması önemli. Lakin burada da yapay zekanın çim adamdan hallice olması işleri bozuyor. Yani silahın verdiği hissiyat güzel, bitirici hamleler göze hoş geliyor ancak düşman sizi tedirgin edemiyorsa bunun ne önemi var ki?
Oyunda bir nokta geliyor ve saklanmanın oldukça gereksiz olduğunu fark ediyorsunuz. Elinde bir mahalleyi rahatlıkla yerle bir edebilecek kadar silah bulunan düşmanların üzerine bodoslama koşarak alt edebildiğinizi anladığınız andan itibaren tüm o çatışmaların güzelliği de ortadan kaybolmuş oluyor. Anlayacağınız, oyun en iyi yaptığı işte dahi çuvallamayı bir şekilde başarıyor. İçerik olarak her şeyi geçelim, grafikler bile beklentilerin çok altında. Yayınlanan güncelleme sonrasında dahi kaplamalar kalitesiz, çökmeler gırla ve optimizasyon rezalet. En yüksek grafik ayarlarında dahi oyun sanki birkaç senelikmiş gibi görünüyor.
SOUNDTRACK’İ ALSANIZ KAFİ
Tüm oyunda laf söyleyemeyeceğimiz, şapka çıkarmadan duramayacağımız tek kısım müzikler. Bir New Orleans güzellemesi ortaya koyan oyun, müzikleriyle o bölgenin havasını o kadar iyi yansıtıyor ki, bazen sadece kulaklarınızın yaşadığı ziyafet nedeniyle en kötü anlardan bile keyif alabilir hale geliyorsunuz. Ancak yeterli mi? Elbette değil. Mafia III, serinin kalitesine hiç yakışmayan ve ağırlığını kaldıramayan bir oyun olmuş. Serinin fanatiklerine dahi tavsiye etmiyor, sezonun diğer önemli oyunlarına yönelmelerinin daha doğru olacağına inanıyoruz.
