NBA 2K Playgrounds 2 incelemesi
2K ELİ DEĞMİŞ GİBİ
Bu oyunla birlikte tek kişilik kısımdaki turnuva modu yerini sezona bırakmış. Artık seçtiğiniz takım hangi konferanstaysa, o konferansta yer alan diğer 14 takımın hepsiyle tek maç kapıştığınız bir sezon yer alıyor oyunda. Eğer sezonu başarıyla tamamlarsanız, 3 maçlık serilerden oluşan play-off kısmına geçiş yapıyorsunuz ve şampiyonluk için mücadele ediyorsunuz. Sezonu şampiyon olarak tamamlayabilirseniz, seçtiğiniz takımın yıldız oyuncusunu açıyorsunuz ve diğer modlarda kullanılabilir hale getiriyorsunuz. Bu sistem ilk başta kulağa oldukça iyi geliyor. Ancak sonradan fark ediyorsunuz ki; bir oyuncu için en az 20 maç yapmanız, 30 takımın tamamının oyuncularını açabilmek içinse toplamda 600 maç yapmanız gerekiyor. Üstelik bu, denediğiniz tüm sezonları başarıyla bitirdiğiniz senaryo için geçerli olan en iyi ihtimalli sayı. Hal böyle olunca da sezon modunun tüm albenisi ortadan kayboluyor ister istemez. 2K’in işin içinde olduğu bir basketbol oyunundan bekleyebileceğiniz her şey burada da var; yüksek kalite ve sizi oyun içi para harcamaya cebren ve hile ile yönlendirme. Ah evet, tüm oyuncuları parasını vererek açabiliyorsunuz…
HANİ EĞLENİYORDUK?
Paket açarak oyuncu toplama mekaniği tutmuş bir sistem ve bunu eleştirmenin bir lüzumu yok. Nasıl ki FIFA Ultimate Team modunu bu denli heyecanlı kılan temel unsur paket sistemiyse, burada da benzer bir heyecan söz konusu. Ancak NBA 2K Playgrounds 2, çok önemli bir hata yapıyor bu noktada. FIFA’nın aksine, oyun içi parayla paket açma imkanının yanında efsanevi oyuncuları gerçek parayla satın alma imkanı da veriyor. Hatta oyundaki tüm oyuncuları açan bir paket dahi var. Bu gerçekten tarif edilemez bir günah. Çoklu oyuncu modlarında karşılaştığınız insanların kadrolarını aynı şans unsuruyla değil de, maddi güçleri doğrultusunda oluşturabiliyor olmaları Ultimate Team’in başarasıyla hiçbir şekilde örtüşmüyor. Üstelik yine bir 2K alışkanlığı daha burada karşımıza çıkıyor ve hali hazırda özellikleri belli olan NBA oyuncularını geliştirme zorunluluğu getiriyor oyun bizlere. Oyuncuların temel halleri gerçekten vasat denebilecek seviyede. Performans alabilmek için kullanmak istediğiniz her oyuncuyu ayrı ayrı geliştirmeniz ve önce gümüş ardından da altın seviyeye getirmeniz gerekiyor. Keşke saf eğlenceye odaklanmış bir yapımda böylesi zorlamalara hiç gidilmeseydi…
