Nier: Automata incelemesi

Nier: Automata’nın bu denli ön plana çıkması ve geniş kitlelere ulaşması bizler için sürpriz oldu. Çünkü serinin gerek ana, gerekse de yan oyunlarının hiçbiri, “Niş bir kitle tarafından sevilen kült oyunlar” olmaktan öteye gidememişti. Üstelik hepsi en az Automata kadar harika oyunlardı.

Bugüne kadar oynadığınız en garip oyun hangisiydi desek ne cevap verirsiniz? Absürtlük noktasında Goat Simulator ipi göğüsleyebilir örneğin. Değişik kafalar kategorisinde ise Stanley Parable’a değinmeden geçmek olmaz kesinlikle. Ancak bugüne kadar herhangi bir Yoko Taro oyunu oynamadıysanız, çok özel bir garipliği ıskalamışsınız demektir. Nier: Automata, köklerini Drakengard serisine kadar uzatıyor. Ancak Drakengard’ın Nier serisine evrilme süreci hayli ilginç aslına bakarsanız. Yoko Taro’nun oyunları farklı sonlara sahiptir, ancak bunu hiç alışmadığınız bir şekilde yapar. Diğer oyunlar, oynayış süreciniz boyunca verdiğiniz kararlara göre bir final koyar önünüze. Yoko Taro ise oyunu ilk kez bitirdiğinizde karşınıza bir final koyar ve sonra der ki “Hadi bir daha oynasana!”. Oturur baştan oynarsınız ve karşınızdaki oyun artık aynı oyun değildir. Ya karakter değişmiştir, ya özellikleriniz ya da her şey. İkinci sefer bitirdiğinizde farklı bir son elde edersiniz. Sonra üç, ardından dört ve hatta beş… Drakengard’ın sonlarından biri Drakengard 2’ye uzanırken, bir diğeri yolun sonunda Nier serisine dönüşmüştü. Hem farklı finaller yap, hem bunlardan farklı devam hikayeleri çıkar, bravo…