Her sene göz kamaştıran büyük yapımların arasında bir tane ufaklık kendisini öne çıkarıp onur ödülünün sahibi olur. Ori and The Blind Forest, Journey, Rayman Legends gibi yapımların 2015 yılındaki dostu oluyor. Bu kadar “güzel” görünen bir oyunla uzun zamandır karşılaşmamıştık
Sayfalarca diyalog içermesine rağmen hiçbir şey anlatmayan onca oyunun arasında, üç beş kelime ile dünyaları önümüze seren yapımlar sizin de kalbinizi fethetmiyor mu? Shadow of the Colossus veya Okami’yi düşünün… Kelimelere ihtiyaç duymadan, tamamen görsel anlatım ve müzikleriyle bam telimize nasıl da dokunmuşlardı. İşte Ori and the Blind Forest lezzet olarak bu minvalde ilerleyen bir yapım. Ne çok derin bir öyküsü ne de karizmatik ses tonuna sahip bir anlatıcısı var. Doğanın bizzat kendi öyküsü, olabilecek en naif haliyle gözler önüne seriliyor. Oyunun açılış sahnesini izledikten sonra ne demek istediğimizi daha iyi anlayacaksınız. Oyun, bugüne kadar gördüğünüz en vurucu, en hüzünlü girişlerden birisine sahip. Başlangıçta yakalanan bu hava, oyunda ilerlediğimiz süre boyunca derinleşerek devam ediyor ve küçük karakterimiz Ori’nin öyküsünü zihnimize rahatlıkla kazımayı başarıyor.
