Tamamen iyi niyetiyle genç kardeşimiz, “Evet, elbette!” cevabının geleceğini asla tahmin etmeyerek “Grafikleri bu denli eski, küçücük karakterlere tepeden baktığımız, sürekli bir şeyler okumak zorunda olduğumuz bu oyun mu güzel?” diye soruyor. İstediğimiz ve yıllardır beklediğimiz şeyin tam olarak bu olduğunu nasıl yapsak da anlatsak diye düşünmeden edemiyoruz, çünkü “Otur bak biraz Baldur’s Gate oyna, anlayacaksın” desek, aynı soruları onun için de soracağını çok iyi biliyoruz. Bu tabii ki onların suçu değil. Teknoloji geliştikçe giderek daha güzel görünen, daha çok efekte ve daha geniş dünyalara sahip olan ama senaryoları ve diyalogları gitgide çoraklaşan oyunlara bu kadar süre biz de maruz kalsaydık durumumuz çok farklı olmazdı. Bu nedenle Pillars of Eternity’nin kime hitap ettiğini, keyif kahyalarının nasıl zevklere sahip olduğunu iyi analiz etmek gerekiyor.
Yazının başından beri isimlerini zikrettiğimiz ve PoE’nin ataları sayılabilecek birkaç oyun üzerinden değerlendirme yapmak doğru olacaktır. Oyuna baktığınız zaman her bir parçasından Baldur’s Gate, Planescape Torment ve Icewind Dale tadı alacaksınız. Bu oyunlar aynı yapıya ve türe sahip olsalar da bir noktada birbirlerinden tamamen ayrılıyorlar: Aksiyon/diyalog dengesi. Planescape Torment devamlı bir şeyler okuduğunuz ve oldukça tadında bir aksiyonu bünyesinde barındırırken, Icewind Dale ise daha çok dövüş içeren ve yazılarla pek boğmayan bir oyundu. Baldur’s Gate için tam orta noktada olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. Aksiyon ve yazılı içerik dengesi olarak kusursuz olan Baldur’s Gate, pek çokları tarafından da türün gelmiş geçmiş en iyi oyunudur zaten.
Pillars of Eternity, işte bu denge bakımından ele aldığımızda en çok Baldur’s Gate’e yakın duruyor ki bu bile başlı başına ne kadar harika bir oyun olduğunu ortaya koyuyor. Peki Pillars of Eternity, ağabeylerine özenerek onların birer kopyası haline gelen bir çocuğa mı benziyor, yoksa onlardan dersler alarak kendi kişiliğini oturtabilen bir çocuğa mı? Bu kadar övdüğümüze göre cevabın hangisi olduğunu zaten biliyorsunuz. PoE, türün en iyi oyunlarına çok benzemesine rağmen tamamen farklı bir oyun olduğunu net bir şekilde hissettiriyor.