Pro Evolution Soccer 2011

Faruk AKINCI 11 Aralık 2010 13:00

PES serisi ülkemizi ele geçirmiş bir futbol oyunu, buna şüphe yok. Özellikle 2000’li yılların ilk yarısından itibaren PlayStation 2’nin yaygınlaşmasıyla birlikte Winning Eleven ve PES serisine kayan oyuncular hala bu alışkanlıklarını devam ettiriyorlar. Fakat PES’in en büyük şanssızlığı FIFA’nın giderek oynanışını ve içeriğini geliştirmesi oldu. FIFA, öyle bir rakip oldu ki PES serisinin gelişimi hep FIFA’nın arkasında kaldı. Eğer piyasada FIFA gibi bir rakip olmasaydı, PES hala bir efsane olabilirdi. Fakat piyasadaki en büyük rakibiniz sizden daha iyiyse, her zaman onunla karşılaştırılmaya mahkumsunuz. Nihayetinde standartları belirleyen her zaman en iyilerdir.

FUTBOL ENTERESAN…
Oyuna ilk başladığınızda fark edeceğiniz ilk şey pas sisteminin değişmesi oluyor. Serinin önceki oyunlarında topun raylar üzerinde gittiğini biliyoruz. Yani top en fazla sekiz yöne hareket edebiliyordu. Bu kez pas sisteminin geliştirildiğini görüyoruz. Pas sisteminin değişmesiyle birlikte oynanış da baştan aşağı değişmiş. Pasların nereye gideceğini ve hızını tamamen siz ayarlıyorsunuz. Buna alışmak epeyce güç. Oyunun başlarında paslarınızı kesinlikle yanlış yerlere göndereceksiniz ve oyunu düzgün şekilde oynayamayacaksınız çünkü önceki oyunlarda yoğunluklu olarak bulunan çizgisellik kırılmış. Gerçekten de serbest bir oynanışla karşı karşıyayız. Fakat oyunun sağladığı bu serbestlik düşündüğünüz kadar bir taktik esneklik getirmiyor. Yani taktik ekranında kurguladığınız sistemi oyuna yansıtmak yok. Buna neden olan şey pas trafiğinin düzgün yönlendirilememesi. Evet, oyun gerçekten serbest ancak kontrol sistemi halen hantal. Futbolcuların çoğu sizin tuşlara basış hızınıza göre tepki veremiyorlar. Önce bunun sıradan futbolcuların karakteristik özelliği olduğunu düşündük ancak sonradan bu durumun genel bir kontrol problemi olduğu kanaatine vardık. Oyunun bu kontrol sistemi özellikle güçlü ve zayıf takımlar arasındaki farkı giderek açmış. Örneğin, Cezayir Milli Takımı ile İngiltere’yi yenmek için mucize gerekiyor ya da aşmış bir oyuncu olmak. Elbette bu durum kulağa gerçekçi gelse de, kaynağının kontrol sistemindeki sıkıntılar olması can sıkıyor. Pas sistemi daha akıcı bir hale gelmiş olsa da, ceza sahası civarındaki pozisyonlarda oyun yine eski çizgiselliğinden enstantaneler sunuyor. Mesela, defansın arkasına adam sarkıtmak istediğiniz zaman, L1 + ∆ kombinasyonuyla yaptığımız şandel ara pasları, pası vermek istediğiniz futbolcunuzun koşu yoluna düşeceği yerde otomatik olarak rakibe gidiyor ya da pas hızını ayarlayamadığınız için saha dışına çıkıyor. Serinin eski oyunlarındaki rastlantısallık yine yok. PES serisinin birkaç sene öncesine kadar bir efsane olmasının sebebi, oyun kurgusunda son derece rastlantısal olaylara izin vermesiydi. Özellikle oyun süresini uzun tuttuğunuz zaman futbolculardaki yorgunluk belirtilerini daha net görüyordunuz ve defans blokları boşluklar vermeye başlıyordu. Bu sayede hemen hemen her maçta ilginç olaylara şahit olabiliyordunuz. PES 2008 ile değişen oyun mekanikleri sayesinde oyun son derece çizgisel bir hale gelmişti. Bu hastalık halen devam ediyor. Oyun bir süre sonra sizi tekrar ve tekrar aynı ofans taktiklerini kurgulamaya zorluyor. Adam kaçıramıyorsunuz, ara paslarınız düzgün gitmiyor, pas hızını ayarlamak epeyce alışkanlık gerektiriyor. Tüm bunları topladığınız zaman ortalama bir oyun deneyimi çıkıyor ortaya. Ama dediğimiz gibi: Eğer karşımızda FIFA 11 gibi bir örnek olmasaydı, PES’in sunduklarından çok daha fazla zevk alabilirdik.

KALECİ TUTMASA GOL
Epeyce verdik veriştirdik ama PES, gerçekten de dolu bir içeriğe sahip. Her zamanki modların yanında Şampiyonlar Ligi ve seriye yeni eklenen Libertadores Kupası ile UEFA Avrupa Ligi gibi seçenekler futbol hastalarını memnun edecektir. Özellikle Şampiyonlar Ligi seçeneğini ilk açtığınız zaman çalan o müzik ve oyunun tamamen o temaya bürünmesi insanı mest ediyor. Oyunda bu turnuvaların bulunması PES için çok büyük bir artı. Tek bir futbolcunun kariyerini kontrol ettiğiniz Become A Legend seçeneği de aynen yerli yerinde duruyor. Bunların dışında bizim en fazla keyif aldığımız seçenekse stadyum yaratma özelliği oldu. Oldukça temiz bir arayüze sahip olan bu seçenekte menüler arasında kaybolmadan kendi stadyumunuzu tasarlayabiliyorsunuz.

BLOKLAR ARASI ÇOK BOŞ
Oyundaki bir diğer artı özellikse futbolcuların fiziksel özellikleri. Oyun kesinlikle bu konuda FIFA 11’den daha iyi bir iş çıkartıyor. Çok daha fazla sayıda futbolcunun karakteristik özellikleri oyuna yansıtılmış. Sadece en ünlü futbolcuların değil, çok daha fazla sayıda oyuncunun yüzü modellenmiş. Ama maalesef çoğu Premier Lig ve La Liga takımının lisans hakkı alınmamış. Hatta neredeyse hiçbir Premier Lig ekibinin takım isimleri tutmuyor. Ama iflah olmaz PES fanatikleri için sevdikleri takımları yeniden yaratmak büyük bir keyif olacaktır.

ALIŞKANLIKLAR…
PES 2011 kesinlikle kötü bir oyun değil, hatta geçen seneki sürümünün üzerine kendini geliştirmiş olduğunu rahatlıkla söyeleyebiliriz. Ancak dedik ya, en büyük şanssızlığı karşısında FIFA 11 gibi bir rakibin olması. Eğer PES serisinin uslanmaz bir hayranı değilseniz, FIFA 11’i tercih etmenizi öneriyoruz. Evet, son yıllardaki kural değişmiyor ve PES, azılı rakibi FIFA karşısında kan kaybetmeye devam ediyor. Sanırız ki halen PES’te diretenler alışkanlıklarını bırakamıyor.

Pas atmak artık çok daha zor. İsabet ve hız gibi değerleri tamamen anlık olarak siz belirlemek durumundasınız. Oyuna ilk başladığınız zaman epeyce bir afallıyorsunuz ancak uzunca bir süre sonra alışabiliyorsunuz.

Adam kaçırmak PES 2011’de gol atmanın en geçerli yolu, tabii kaçırabilirseniz… Gerçekten oyun mekanikleri bazen o kadar sıkışıyor ki adam gibi taktik kurgulamak imkansız hale geliyor.

Oyunun en keyifli özelliklerinden biri stadyum yaratmak. İnce ince kendi stadınızı yapabilmek gerçekten ilginç bir deneyim. Bu bölümün en büyük artısıysa sizi menülerde boğmaması.

PES 2011’in en berbat olduğu yan kesinlikle spikerleri. Resmen felaket bir durum var ortada. Yorumların geç gelmesini bırakın, o kadar az sayıda kayıt alınmış ki kısa bir süre sonra sürekli aynı şeyleri duymaya başlıyorsunuz.