Puppeteer incelemesi

Açılsın perdeler! “Masal tadında” tanımı kullanıldığında ilgili yapımla ilgili derhal dikkat kesilmemiz tesadüfi değil. Masallarla büyüdük hepimiz ve hala o günlere duyduğumuz bir özlem var içimizde. Puppeteer, masal tadında bir oyun değil, aksine rüyalarımızda yer edinen masalın ta kendisi

En son ilk LittleBigPlanet’ı gördüğümüzde benzer düşüncelere sahip olmuştuk. Yapısal olarak çocuklara hitap ettiği bu kadar aşikar olup da içerik olarak herkesin bam teline dokunmayı başaran kaç yapım var ki? Puppeteer da tam olarak böyle bir oyun işte. Sadece masalsı değil, bir o kadar da teatral bir yapım. Ay’ın kontrolünü elinde tutan Ayı Kral, çocukların ruhlarını ele geçirip her birini kuklaya dönüştüren acımasız ve bir o kadar sevimli bir düşman. Ana karakterimiz Kutaro da Ayı Kral’ın pençesine düşmüş diğer çocuklardan pek farklı değil. Sadece bu duruma kafa tutup hem kendisini hem de diğer çocukları kurtarmak gibi bir amacı var. Ana karakterimiz kukla olduğundan mütevellit, bütün oyun bir kukla tiyatrosu havasında geçiyor. Her bölüm bir sahne, her karakter bir oyuncu ve biz de bu eşsiz gösteriyi seyreden bir izleyiciyiz sadece.