EKİP ÇALIŞMASI
Tek kişilik senaryo kusurlarıyla canınızı bir süre sıktıktan sonra stres atmak için uğramanız gereken yer ise çok oyunculu seçenekler oluyor. Oyunun kendisi öyle çok ahım şahım bir yapıya sahip olmadığından milyonlarca kişinin kapıştığı bir arena düşlemeyin elbette ancak farklı bölümleriyle yeni bir lezzet olduğunu da söyleyebiliriz. Özellikle Distance King ve No Cross modları Sniper Elite mantığına çok yakışmış. Tamamen dürbünlü tüfekle uzaktan avlamaya yönelik hazırlanan bu modlar çok uzun soluklu olmasa da bir süre keyif verecektir kesinlikle.
Co-op anlamında da oyunun görevini başarıyla yerine getirdiğini söyleyebiliriz. İsterseniz bir arkadaşınızla birlikte iki sniper olarak senaryoda ilerleyebilirken, isterseniz farklı mod seçeneklerinde omuz omuza mücadele verebiliyorsunuz. Özellikle bir kişi dürbünle hedefleri yakalamaya çalışırken, diğerinin tüfekle bunları indirmesi çok hoş düşünülmüş. Devamlı iletişim halinde kalarak takım çalışmasını maksimum seviyeye çıkaran güzel hareketler bunlar. Sniper Elite III genel anlamda doğru tercihlerle donatılmış bir oyun aslında ancak uygulamada gösterilen hatalar sebebiyle kendi topuğuna sıkmış ne yazık ki.
KENDİ ETTİ KENDİ BULDU
Oyun hem yeni nesil cihazlara hem de eski jenerasyona çıkmış olduğundan özellikle grafiksel anlamda bir orantısızlık hakim. Zaten her cihaza çıkmalıyım derdinde olan bu oyunların mevcut grafik kalitesinin bir tık altında kaldığını çok sık gözlemler olduk bu dönemde. Yine de böyle bir oyunu başarısız olarak nitelemek haksızlık olur. Kendi hakkını bu kadar kendi yiyen, çok başarılı olabilecekken her fırsatta tökezleyen bir oyuna bir de grafikten vurmayalım. Sniper Elite III yaz döneminin “yoklukta gider” oyunlarından fazlası değil.