The Amazing Spider-Man 2 incelemesi

YILLARDIR AYNI HİKAYE
Haklarını yemeyelim, arada oynanmayı hak edecek yapımlar da yok değildi. 2004 yapımı Spider-Man 2 ve devamı niteliğindeki Ultimate Spider-Man oldukça kaliteli yapımlardı örneğin. 2010 yapımı Shattered Dimensions da özellikle barındırdığı ilginç fikirleri ve dolu içeriği ile alkışı hak etmişti. 2008’de karşımıza çıkan Web of Shadows’un barındırdığı dövüş mekaniklerine yaklaşabilen bir Spider-Man oyunu çıkmadı bile karşımıza. Ancak bu oyunların hiçbirisi yine de “klasik” seviyesinde değildi. Bahsettiğimiz seviye, Batman için yapılmış olan Arkham serisi seviyesidir. Hoş, herhangi bir süper kahraman için bu seviyede bir oyun yapılamadı şimdiye kadar zaten. Spider-Man’in böyle bir makus talihi varken, diğer tarafta ise başka bir handikap olan film oyunu olma özelliği karşımıza çıkıyor. Bugüne kadar aksi ispat edilememiş bir gerçek olan “Film oyunları kötüdür” tezi ortadayken, iki laneti bünyesinde barındıran bir Spider-Man oyunundan harikalar beklemek haksızlık olurdu zaten.

2012 yılında seriyi yeniden başlatarak ve The Amazing Spider-Man evrenini temel alarak çekilen Örümcek Adam filmlerinin oyunları da aynı zaman diliminde düşmeye başlamıştı. İlk filmle aynı zamanda gelen The Amazing Spider-Man’in oyunu, alışık olduğumuz orta seviye Örümcek Adam oyunları kümesine kafadan giriş yapmayı başarmıştı. Bütün bu bilgiler ışığında oturduk biz de The Amazing Spider-Man 2’nin karşısına, beklentisiz ve oldukça isteksiz. Aslında yapımcı koltuğunda oturan firma Örümcek Adam konseptinde tecrübesiz değil. Beenox, bu oyunla beraber 4’üncü Spider-Man oyununu geliştirmiş oluyor. İnsan oturup düşünüyor ister istemez, “Hiç mi kendilerini geliştirmezler?” diye. Ancak sorun tam olarak onlarda mı işte ondan emin değiliz. Çünkü dikkatli baktığınızda ilk oyunun üzerine bir şeyler eklemeye çalışıldığını, en azından ortada bir çaba olduğunu görebiliyorsunuz. Ancak bir iki özellik dışında hemen her noktada bir tam olmamışlık, bir aceleye getirilmişlik var.

Film oyunlarının en büyük sıkıntısı da bu zaten. Dağıtıcı firmaların, sırf filmle aynı zamanda çıksın diye sıkıştırması sonucu yapımcılar tam olarak gerçekleştirmek istediklerini asla ortaya koyamazlar. Zaman daima kısıtlıdır ve normalin çok altında bir hazırlık sürecine izin verilir. Zaten yapılabilecekler filmin içeriği ile kısıtlanmışken bir de bu şekilde bir baskı uygulanması sadece bugün değil, gelecekte de başarılı bir film oyunu görmemizi imkansız hale getiriyor doğal olarak. Oysaki yapımcı firma bazı noktalarda ne güzel işler ortaya koymuş. Örneğin bugüne dek bir Spider-Man oyununda gördüğünüz en iyi ağ kullanımı bu oyunda karşınıza çıkacak. Hatırlarsınız, önceki oyunlarda binaların arasında dolaşırken attığımız ağlar bulutlara yapışır ve hiçbir inandırıcılık emaresi göstermezlerdi. Bu oyunda ise ilk defa ağların gerçekten binalara yapıştığını, tutunacak bir dal olmazsa yerin dibini boylayacağımızı görebiliyoruz.