The Amazing Spider-Man 2 incelemesi

BAYAT NUMARALAR
Ağ kullanımı gerçekten muazzam olmuş. Oyunun diğer özelliklerinin oldukça tırt olmasından mıdır bilinmez, oynarken sırf bu özelliği kullanmak geldi içimizden. Hiç yerimizde durmayalım, sürekli oradan oraya gezinelim, ayaklarımız yere basmasın istedik. Üstelik artık sağ ve sol kolumuzu ayrı ayrı da kullanabiliyorduk. İki fare düğmesine atanan eller sayesinde hangi elimizi istersek onunla gezinebiliyor, Spider-Man olmanın ne demek olduğunu hissedebiliyorduk. Ancak biz istemesek de oyun bir şekilde ayaklarımızı zemine basmamızı zorunlu kılıyordu ve sıkıntılar da bu noktada ortaya çıkıyordu. Şunu çok net söyleyelim, ağ kullanımı dışında bu oyunda güzel olan hiçbir şey yok.

Mesela dövüş mekanikleri. Aman tanrım o nasıl bir fiyaskodur? Arkham serisinden araklanan dövüş stili hiç mi göze hoş gelmez? Hiç mi asıl sahibinin verdiği hazzın yakınından bile geçmez? Yapımcılar aynı düğmeye devamlı olarak basmamızdan ibaret olan bir mekaniğin nasıl olup da ilgi çekici olabileceğini düşünür anlamak mümkün değil. Yıl olmuş 2014, hala babaannemizden kalma sistemlerle oyuncunun kandırılabileceğini düşünen firmalar var. Efendi, efendi! Biz yer miyiz bu numaraları? Biz senin gibi çok oyun eskittik.

HATA ÜSTÜNE HATA
Peki o Peter Parker temalı bölümlere ne demeli? Anlamsızca etrafın fotoğraflarını çektiğimiz, devamlı ama devamlı olarak aynı şeyleri yaptığımız o bölümlerin oyuna katkısı sıfır bile değil. Aynı şeyleri devamlı olarak yapmaktan bahsetmişken… Yahu, daha bir önceki oyunda klişenin dibine vurmuş yan görevleri kullandınız. Hadi onları içimize sindirdik. Bir sonraki oyunda aynı görevleri tekrardan kullanmak nedir? Oyunu yaparken başınıza güneş falan mı geçti? Tek bir oyunda bile bu kadar tekrarlı yan görev kabul edilemezken, iki oyundur aynı şeyleri yaptırıyorsunuz bize, ayıp değil mi? Hadi ilk oyunun en azından fena olmayan bir hikayesi vardı. Bunda ne var? Yan görevden sıkıldığımızda ne oynayacağız? Hiçbir şey! Filmin hikayesini kullanmamışsınız, iyi de yapmışsınız ama bir şey kullansaydınız be kardeşim. Her bölümde farklı bir boss ile kapıştığımız senaryonun hiçbir bütünlüğü bulunmuyor. Her bölüm kendi kafasında, adeta parça parça hazırlanıp sonradan birleştirilmiş bir yapı içeriyor. Kusura bakmayın ama “Bölüm bölüm ilerleyen bir çizgi roman tadı verilmeye çalışılmış” geyiğini kabul etmiyoruz biz.

SIRADAKİ GELSİN
Olmamış. Sanki olmasını bekliyormuşuz gibi söyledik biliyoruz ama yine de üzülüyor insan. Spider-Man gibi bir karakterin etinden sütünden daha ne kadar yararlanacaklar merak ediyoruz. Sırf seviliyor diye, sırf ne yapsak yenir diye bu kadar da baştan savma iş konulmaz ortaya. Peter Parker, düşmanlarından bile bu kadar çekmedi. Karakterin fanatikleri dahi almasın bu oyunu. Almasın ki satışları görüp “Biz nerede hata yapıyoruz yahu?” diyebilsinler. Belki o zaman akılları başlarına gelir.