Watch Dogs incelemesi

HERKESE ÖZEL HAYAT
Öyle ki herkesten sakladığınız ve hatta belki de kabullenmekte bile zorlandığınız sırların hepsi dijital veriler olarak depolanıyor. Kimsenin haberi olmadan karınızı aldattığınızı düşünüyorsunuz belki. Ancak mektupla haberleşme yolunu tercih etmediyseniz bu mutlaka birilerinin konuştuklarınızdan haberdar olduğu anlamına geliyor. Hangi internet sitelerine girmeyi tercih ettiğiniz, “Sırrınız bizimle güvende” temalı reklamlara sahip yerlerden satın aldıklarınız, gözlerden uzak bir noktada birikimlerinizi sakladığınız banka hesaplarınız… Bunların hiçbiri senin, benim veya yolda yürüyen alelade birisinin ulaşabileceği noktada değil belki ama daima birilerinin erişim uzaklığında. Peki o halde biz kimin hayatını yaşıyoruz? Daha fazla beğenilmek, daha çok hakkında konuşulan birisi olmak derdiyle paylaştığımız hayatlarımız avuçlarımızın içinden kayıp, yaratılan ortak hayat havuzuna dahil olmuyor mu?

Bu konunun çok da uzak olmayan bir gelecekte nasıl bir noktaya gelebileceğini irdeleyen pek çok yapımla karşılaştık. Kısa bir süre önce bizimle buluşan Remember Me, “sosyal hayatı” parmaklarında oynatan şirketlere dikkatleri çekerken Black Mirror isimli dizi ise ilerlediğimiz yolun sonunun ne kadar karanlık olduğunu tekme tokat gerçekliği eşliğinde gözler önüne sermişti. Watch Dogs ise bu bağlamda daha ziyade Person of Interest tadını yakalamaya gayret ediyor. Bilginin ne kadar kolay ulaşılabilir olduğunu ve bunu kullanabilecek kişilerin iyi/kötü ayrımında nasıl sonuçlara sebep olabileceğini işleyen bu tat, Watch Dogs ile bizim kontrolümüz altına geçiyor. Aiden Pearce, istediği bilgiye istediği zaman ulaşabilen yetenekli bir hacker. Ancak yapabildikleri sadece bilgiye ulaşmakla sınırlı kalmıyor. Dijital evrende yer alan her türlü cihaza müdahale edebilen Pearce, isterse banka hesaplarını birkaç saniyede boşaltıyor, isterse de şehri tek dokunuşla karanlığa gömebiliyor. Bu kadar başarılı olması sebebiyle iş hayatı da buna entegre olan karakterimiz, son görevi sonrası bazı isimleri sinirlendiriyor ve hedef haline geliyor. Ancak hedef şaşıyor ve hayatında değer verdiği yegane unsur olan ailesinden birini, yeğenini bu ismi olmayan güçlere kurban veriyor. Bu noktadan sonra Liam Neeson’a bağlayan Aiden, yeğeninin katillerini bulmak ve öcünü almak için bir intikam yolcuğuna çıkıyor.

Kısacası Watch Dogs dijital hayatın kirlilikleri arasında fazlasıyla klişe bir hikayeyi bünyesinde barındırıyor. Ancak bunu bir eksi olarak nitelendirmek çok kolay değil. Çünkü çok daha büyük ve inandırıcılıktan uzak hesaplar yerine böylesine insani bir derdin peşine düşülmüş olması karakterle bağ kurulmasını daha kolay hale getiriyor. Her ne kadar senaryo bu anlamda başarılı olsa da, karakterin anti sosyal yapısı nedeniyle bağ kurmak yine de güç oluyor aslında. Çünkü Aiden duygularını yansıtmak, düşüncelerini açık etmek konusunda çok başarılı bir karakter değil. Yaratılan dünyada kesinlikle başarılı ancak Ubisoft standartlarında kesinlikle bir Ezio değil.